Co było w grudniu?
Nie wiem czy ktoś oprócz mnie to zauważył, ale przez ostatnie dwa miesiące nie powstał żadne post z serii "Co było w
4 lata w Kanadzie, i co?
W maju minęły cztery lata odkąd przyjechałam do Kanady. Na początku miał być to tylko jeden rok pełen nowych wrażeń i doświadczeń. W napływie różnych wydarzeń, spotkanych ludzi, szybciej bijącego serca, podjętych decyzji moja przygoda z Kanadą okazała się być nieco dłuższa. Ten post nie będzie
Rok 2014 był jak dobre wino
Zanim na dobre przywitam się z moim blogowym nowym rokiem, najpierw podsumuję to co wydarzyło się w 2014. Nie będę pewnie jedyną osobą, która powie, że przemknął on jak szalony. Dla mnie był to, kolejny, dobry rok w którym powoli realizowałam swoje cele, nauczyłam się
Nie taka emigracja straszna jak ją malują
Po świętach zaczynam powoli, w głowie, podsumowywać mijający rok i myśleć o planach na kolejny. Na większe podsumowania przyjdzie jeszcze czas. Dzisiaj poczułam, że najwyższy czas powrócić do pisania bloga. Spacerując wczoraj po Toronto zachodziłam w głowę o czym napiszę po dwutygodniowej przerwie. O świętach?
Czasami warto rzucić korpokredkami
O swoich korporacyjnych frustracjach pisałam pod koniec sierpnia. Dokładnie sześć dni później, dzień przed wakacjami, zapakowałam zabawki i zamknęłam drzwi od biura w którym spędziłam ponad 399 dni swojego życia. Balon mojej korporacyjnej cierpliwości został przebity. Do tej decyzji dojrzewałam już od kilku miesięcy, ale
Pożegnania
Nieodłączoną częścią emigracji są pożegnania, które następują kilka dni, albo tygodni po powitaniach. Nie znam osoby, która powiedziałaby, że lubi się żegnać, wiedząc, że nie ma bliżej ustalonej daty kolejnego powitania. Ja ich nie znoszę. Mało tego nie potrafię tego robić. Każdy z nas stara
Mój kraj idealny
Czy zastanawialiście się kiedyś jak wyglądałby Wasz kraj idealny? Od kilku tygodni temat ten chodzi mi po głowie. Odkąd wyemigrowałam do Kanady wiem, że tęsknota to cena którą trzeba zapłacić za to doświadczenie. Będąc w Kanadzie tęsknie za Polską i osobami, rzeczami które tam pozostały.
Korporacjo pozwól żyć
Niedługo minie pięć lat, prawie, łącznej pracy w korporacji. W tej samej, tylko, że w dwóch różnych oddziałach, po dwóch stronach oceanu, w Warszawie i Toronto. Jakie mam w związku z tym przemyślenia, doświadczenia i plany na przyszłość? Czy pięć kolejnych lat mojego życia mam
Nic na zapas
Za każdym razem kiedy żegnam się z bliskimi w Polsce czuję niedosyt. Mam wrażenie, że ilość czasu którą dla siebie mieliśmy była za krótka, że wiele rzeczy nie zostało jeszcze powiedzianych, a jednocześnie że tak trudno czasami mówić o sobie i swoich emocjach, kiedy wiemy,
Jak przeżyć święta i nie zwariować?
Dzisiaj miałam pisać o naszej ostatniej wycieczce do Los Angeles, ale mój przedświąteczny nastrój zupełnie nie pozwala mi na chwilę zapomnienia i przeniesienia się na zachodnie wybrzeże Stanów. Do naszego wyjazdu do Polski zostało 10 dni, a ja ciągle zachodzę w głowę jak to się
Emigracyjne ADHD
Za oknem czuć już jesień, chociaż słońce w dalszym ciągu dzielnie świeci. W pracy nastąpił lekki przestuj, więc człowiek z nudów szuka różnych mądrych i mniej mądrych rzeczy w internecie, w końcu w jakiś sposób trzeba spożytkować ten czas. Ostatnio zaczęłam googlować sobie słowa emigracja
Toronto – Warszawa – Wałbrzych – Karpacz – Wrocław – Warszawa
Lato nieubłaganie dobiega końca. Z jednej strony mały smuteczek, a z drugiej lekka radość, bo lato wymaga od nas wiecznego robienia czegoś. Przynajmniej ja mam takie wrażenie. No, bo przecież tak ładnie jest na dworze, słońce świeci, więc szkoda siedzieć w domu, tylko przydałoby się
- 1
- 2