Ile lat ma Kanada?

Dokładnie za kilkanaście godzin, 1 lipca, Kanada będzie bardzo hucznie obchodziła swoje 150 urodziny. Sporo Kanadyjczyków będzie miała w tym czasie lekko przedłużony weekend, w czasie którego wyjądą pod namiot, albo do swoich leśnych domków, gdzie będą świętować urodziny kraju z liściem klonowym na fladze. Poleją się hektolitry alkoholu, wystrzelą fajerwerki i odbędą się imprezy.

Jednak po bliższym przyjrzeniu się historii, te urodziny nie są takie oczywiste plus nie wszyscy są na nie zaproszeniu lub po prostu nie chcą ich obchodzić. To właśnie często podczas uroczystości „rodzinnych” wychodzi wiele niejasnych epizodów na wierzch. Zaczynają się przypominajki, wypominajki, najczęściej takie, które przez wiele lat były zamiatane pod dywan. Również kanadyjskie urodziny budzą wiele kontrowersji i poruszają tematy do trudnych rozmów związanych z przeszłości, bo dla niektórych urodziny Kanady, to nie powód do radości.

Kanada, a raczej jej historia, to taka nieco patologiczna rodzina z trudną przeszłością, wieloma nierozwiązanymi sprawami, która na zewntąrz, wśród sąsiadów, udaje że wszystko jest w porządku i bardzo dyskretnie stara się prać swoje brudy w zaciszach domowgo ogniska.

Dodatkowo, to taka ciocia, która za wszelkie skarby nie chce przyznać się do swojego wieku i tak naprawdę nikt nie jest w stanie powiedzieć ile wiosen ma na karku. Dlaczego? Bo po szybkim przyjrzeniu się historii można powiedzieć, że Kanada ma 18, 35, albo 150 lat. A dla ludności rdzennej, która zamieszkuje te terany od tysięcy lat, te numery to nie więcej niż długi weekend!

Mam wrażenie, że ustalenie urodzin Kanady, to jak ustalenie daty pierwszej randki i późniejsze świętowanie tej rocznicy. Kanada, która teoretycznie, powstała 1 lipca 1867 roku, czyli 150 lat temu, to nie jest kraj który znamy dzisiaj. Data to odwołuje się Konfederacji Kanadyjskiej, czyli połączenia kolonii brytyjskich: Kanady (która z czasem została rozłączona na dwie prowincje Ontario i Quebec), Nowej Szkocji i Nowego Brunszwiku. W wyniku czego powstało Dominion of Canada. Nie była to jednak obecna Kanada, z 10 prowincjami i 3 terytoriami, ponieważ pozostałe prowincje i terytoria dołączyły do niej z czasem. Ostatnie przyłączenienie, tworzące dzisiejszą Kanadę, miało miejsce w 1999 roku, czyli 18 lat temu. To właśnie wtedy narodziło się terytorium Nunavut, które powstało ze wschodnich terenów Terytoriów Północno – Zachodnich. Nunavut, to 2 miliony kilometrów kwadratowych, które stanowią 1/5 powierzchnię kraju, czyli jest dwa razy większy niż Ontario i trzy razy większy niż Alberta. Gdyby więc brać pod uwagę obecny kształt Kanady, obchodziłaby ona, w tym roku, swoje słodkie, 18 urodziny!

Spoglądając na historię z nieco innej stronny i jako urodziny Kanady ustalić fakt, kiedy zdobyła ona suwerenność jako kraj, który zapewnił jej akt konstytucyjny podpisany w 1982 roku, to Kraj Klonowego Liścia obchodziłby teraz 35 urodziny.

17 kwietnia 1982 roku królowa Anglii, Elżbieta II, w towarzystwie Pierr’a Trudeau, ówczesnego premiera Kanady, podpisała akt, który m.in dawał możliwość zmiany konstytucji bez wcześniejszej brytyjskiej akceptacji. Był to również początek Kanadyjskiej Karty Praw i Wolności, która stanowi część Konstytucji Kanadyjskiej i odnosi się m.in do działań rządu. Był to milowy krok dla Kanady, który dał jej znaczną swobodę i możliwość decydowania o samej sobie.

To są tylko historyczne fakty, które zmieniają ewentualną liczbę lat i datę w kalendarzu. Miłe jest obchodzenie hucznych i okrągłych urodzin. Niestety dosyć bolesną rzeczą jest to, że część ludności rdzennej uważa 150 urodziny jako 150 lat kolonializmu oraz okresu w którym doszło do ich piętnowania, odłączania dzieci od rodzin, tworzenia rezerwatów czy nierównego dostępu do opieki zdrowotnej. Jednak dzięki tej okrągłej rocznicy, jakakolwiek ona by nie była, mam wrażenie, że więcej mówi się o przeszłości, ale również o tym jak poprawić pewne działania tak, żeby kanadyjskie problemy, niekiedy zamiatane pod dywan, ulegały powolnemu polepszeniu. Nie jest sztuką zamilknąć i udawać, że wszystko jest w porządku i nic się nie stało. Większą sztuką jest przyznać się do błędu i starać się naprawiać jego konsekwencje.

Okrągła rocznica urodzin Kanady zbiega się również z tym, że mam możliwość aplikowania o obywatelstwo kanadyjskie, do którego nie chcę podejść jak do uzyskania papierka i paszportu.

Zastanawiam się więc czym dla mnie jest Kanada i co będzie oznaczało posiadanie obywatelstwa tego kraju?

Z perspektywy 6 lat wiem, że Kanada jest miejscem, które mocno tworzymy sami dla siebie. Jest to kraj który daje nam wiele otwartych furtek, ale to od nas zależy jak je wykorzystamy i czy w ogóle. Kanada, to dla mnie przede wszystkim ludzie, którzy je tworzą i tak jak ja, w wielu przypadkach, przybyli oni tutaj z innych części świata, żeby z czasem nazywać Kraj Klonowego Liścia swoim domem. I mam głęboką nadzieję, że każda osoba, która tu mieszka, będzie w stanie czuć się jak u siebie!