O czym warto pomyśleć przed wyjazdem do Kanady

Pamiętam jak dziś, kiedy cztery lata temu, próbowałam spakować się na roczny wyjazd do Kanady. Jak zaplanować taki wyjazd, jak zmieścić się do jednej walizki i nie przekroczyć 23 kilogramów limitu? Jakie dokumenty zabrać, co załatwić przed wyjazdem, tak żeby nie tracić czasu i pieniędzy kiedy będziemy już na miejscu? Ostatnio dostaję sporo maili od osób, które piszą, że planują niedługo wyjechać do Kanady. Wiem jakie to uczucie. Po pierwsze, niesamowita ekscytacja na czekającą nas przygodę, a z drugiej strony paraliżujący strach. Czy się uda, czy dam radę i czy podejmuję dobrą decyzję? Tego dowiemy się dopiero wtedy, kiedy wyjdziemy ze swojej strefy komfortu i zrobimy krok do przodu. A teraz czas na małą listę z rzeczami, które warto zabrać i o których warto pomyśleć zanim ruszycie w wielką przygodę.

Pakowanie. To jest nie lada wyzwanie. Przed wyjazdem do Kanady przeprowadzałam się kilkanaście razy i zdecydowanie nie należę do typu zbieracza. Wręcz przeciwnie, uwielbiam wyrzucać niepotrzebne przedmioty lub je sprzedawać. Pomimo tego, proces pakowania zaczęłam kilka miesięcy przed wyjazdem. Na początku zrobiłam mały przesiew i wybrałam rzeczy, których na pewno nie miałam zamiaru zabrać. Później podzieliłam wszystko na dwie kategorie: do sprzedania i do oddania. Dzięki temu zawęziłam ilość gratów, które mogłam zabrać do kraju klonowego liścia. Wiedziałam, że w Kanadzie zahaczę o każdą parę roku, więc nie mogłam zapomnieć o kilku zimowych ubraniach. Jak się później okazało, moje polskie zimowe kurtki i buty były dobre na wczesną kanadyjską zimę. I tak na miejscu musiałam zaopatrzyć się w coś cieplejszego. Po wstępnym wyborze przyszła pora na ważenie. Wszystko podzieliłam na kategorie, które ważyłam osobno, a rezultaty zapisywałam. Było mi potem zdecydowanie łatwiej zrezygnować z rzeczy, które mogłyby być nadbagażem, bez którego i tak się nie obyło.

Walizka. Kilka miesięcy przed wyjazdem kupiłam sobie największą, czerwoną walizkę jaką mogłam znaleźć. Była śliczna, a ja byłam bardzo dumna z jej zakupu i słusznie, bo służy mi ona do dziś. Zapakowałam do niej 31 kilogramów mojego dobytku. Mimo tego, że gimnastykowałam się jak mogłam, to nie byłam w stanie zejść poniżej tej wagi. No trudno, musiałam zapłacić za nadbagaż. Gdybym wtedy dobrze poczytała i pogrzebała w internecie, to dowiedziałabym się, że taniej wychodzi latać z dwiem walizkami po 23 kilogramy każda, niż z jedną walizką przekraczającą tę wagę. Taka jest polityka więszkości linii lotniczych. Za nadbagaż płacimy zazwyczaj około $130-150, a za dodatkową walizkę $90-100.

Telefon. Kanada nie należy do najtańszych krajów, zwłaszcza jak przeliczamy wszystko z naszej polskiej, poczciwej złotówki. Na początku, pieniądze idą jak woda i nie wiadomo, gdzie znaleźć i jak zakręcić kurek. Uważam, że dobrze jest przed przyjazdem zorientować się jak wyglądają średnie ceny, żeby zmniejszyć poziom zaskoczenia i późniejszego narzekania. Jednym ze sposobów na ograniczenie pierwszych wydatków jest przyjechanie z własnym aparatem telefonicznym i kupienie karty SIM na miejscu. Większość telefonów wyprodukowanych w ostatnich latach powinna działać bez żadnych problemów. Więcej o telefonii komórkowej w Kanadzie pisała TUTAJ.

Ubezpieczenie. Myślę, że lepiej chuchać na zimne i na wszelki wypadek wykupić ubezpieczenie na czas pobytu w Kanadzie. Oczywiście dotyczy to osób, które nie będą miały opieki zdrowotnej ze strony państwa kanadyjskiego. Jeżeli wyjeżdżacie w ramach programu International Experiance Canada, to uważam, że jest ono koniecznie. Celnicy wyrywkowo sprawdzają je na przejściu granicznym, więc wasze plany mogą zostać „lekko” pokrzyżowane, jeżeli nie będziecie mieć ubezpieczenia. Przyjeżdżając w ramach IEC i mając pracę, po trzech miesiącach, można starać się o kanadyjskie ubezpieczenie zdrowotne. Wystarczy otrzymać wniosek od pracodawcy zawierający informację dotyczące zatrudnienia, czyli gdzie pracujemy, jaką mamy umowę oraz okres jej trwania. Z papierkiem i paszportem z wbitym pozwoleniem o pracę należy udać się do Service Ontario i gotowe. Dotyczy to prowincji Ontario.

W Albercie natomiast można aplikować o Alberta Health Care Insurance Plan (AHCIP). Warunkiem jest posiadanie minimum 6 miesięcznego Active Work Permit. Ubezpieczenie dostaje się na okres trwania pozwolenia o pracę. Nie trzeba być zatrudnionym czy mieć oferty o pracę. TUTAJ można znaleźć więcej informacji.

Niestety nie mam pojęcia jak sprawa wygląda w pozostałych prowincjach Kanady.

Pieniądze. Tak jak wspomniałam wcześniej, mądrze jest zrobić rozpoznanie terenu i wiedzieć mniej więcej jaki jest koszt miesięcznego utrzymania w prowincji do której macie zamiar się wybrać. Myślę, że dobrze jest mieć przy sobie około $2 500, na osobę, na start. Na pewno, na początkowej liście wydatków znajdzie się telefon komórkowy lub karta SIM, wynajem pokoju lub mieszkania, pierwsze zakupy spożywcze i podstawowe rzeczy do umeblowania czterech kątów. Więcej o wydatkach w Kanadzie możecie poczytać TUTAJ. Wpis powstał w 2014 roku, ale myślę, że jest on w miarę aktualny.

Prawo jazdy. Polskie prawo jazdy jest ważne w Kanadzie tylko przez dwa miesiący od przekroczenia granicy. Później, jeżeli zostajemy dłużej i chcemy prowadzić samochód, to musimy zdać egzamin na kanadyjskie prawo jazdy. Jak to wygląda w wielkim skrócie? Jeżeli macie polskie prawo jazdy przez ponad dwa lata, to proces będzie nieco łatwiejszy. Na początek trzeba zdać teorię, a później egzamin praktyczny, czyli nic nowego. Jeżeli będziecie chcieli zostać posiadaczami samochodu, to jestem przekonana, że zaskoczą Was ceny ubezpieczenia, które są jednymi z najwyższych na świecie. Mogą wahać się w granicach $250 – $500 miesięcznie! Na pewno nie tłumaczcie polskiego prawa jazdy u polskiego tłumacza przysięgłego, bo jedynie stracicie pieniądze, a późniejsze tłumaczenie schowacie głęboko do szafy. Wszystkie, niezbędne, tłumaczenia należy zrobić przez tłumaczy, którzy rekomendowani są przez prowincję w której będziecie zdawać egzamin.

CV – Resume. Jeżeli przyjeżdżacie do Kanady, do pracy, to jej znalezienie znajdzie się wysoko na Waszej liście priorytetów. Będzie to jeden z najbardziej stresujących etapów do pokonania. Po pierwsze, niewiadoma jak szybko ją znajdziemy, po drugie czy będzie to praca, którą chcemy czy może którą musimy podjąć. Nieznajomość rynku pracy na pewno nie ułatwi tematu. Do wszystkiego dochodzi stres związany z językiem i nowym środowiskiem w którym się znajdziemy. Byłam tam i wiem co to oznacza. Nie będzie łatwo, ale jest to do przejścia. Odejmiecie sobie trochę stresu, jeżeli jeszcze w Polsce zaczniecie rozglądać się za pracą, która jest w kręgu Waszych zainteresowań. Przyjeżdżając dobrze jest mieć gotowe CV/ resume według kanadyjskich standardów. Więcej o poszukiwania pracy w Kanadzie pisałam TUTAJ

Karta kredytowa. Brak karty kredytowej w Kanadzie nie ułatwi życia. Dobrze jest przywieźć z Polski przynajmniej jedną kartę i potraktować ją jako zabezpieczenie w sytuacjach nieprzewidzianych. Oprócz tego będzie ona niezbędna, jeżeli będziecie chcieli kupić bilet samolotowy, zarezerwować hotel czy wynająć samochód.

Wiza do USA. Wyjeżdżając do Kanady wiedziałam, że grzechem byłoby nie wpaść z wizytą do południowego sąsiada i nie zobaczyć Nowego Jorku czy San Francisco. Dwa miesiące przed wyjazdem złożyłam papiery na wizę do USA. Oczywiście zanim trafiłam na rozmowę nasłuchałam się jak duże są szanse odrzucenia wniosku. Nawet taksówkarz, który wiózł mnie do Konsulatu Generalnego USA w Krakowie był czarnowidzem. Wizę dostałam po zaledwie pięciu minutach rozmowy z urzędnikiem. Sama nie wierzyłam, że poszło tak łatwo!

Pomysł na początek. Wyjeżdżając gdziekolwiek musimy mieć pomysł na pierwsze dni, a nawet pierwsze tygodnie. Gdzie będziemy spać i od czego zaczniemy? Sprawa wygląda dosyć prosto jeżeli macie w Kanadzie rodzinę. Jeżeli nie macie nikogo bliskiego, to warto pomyśleć o tymczasowym noclegu w hostelu, albo innym miejscu za rozsądną cenę. Mając pozwolenie na pracę zacznijcie od otrzymania numeru SIN (Social Insurance Number). Bez niego nie będziecie w stanie otworzyć konta w banku czy podpisać umowy z operatorem komórkowym.

Cierpliwość. I jeszcze więcej cierpliwości! Wyjazd do nieznanego kraju jest wielkim wyzwaniem, który przed sobą stawiacie. Należy pamiętać, że nie zawsze wszystko będzie szło po Waszej myśli i niekiedy będziecie musieli być bardziej elastyczni, niż w kraju w którym się wychowaliście. Trzeba liczyć się z tym, że pewne rzeczy zajmą więcej czasu, będziecie musieli, niekiedy, zacząć z niżej pozycji, ale czasami jest to cena jaką płaci się za nowe doświadczenia i wspomnienia, których Wam nikt nigdy nie zabierze.

Mam nadzieję, że chociaż trochę moja lista rozjaśni Wam głowę i pomoże w trakcie gorączkowych przygotowań do rozpoczęcia nowej przygody. Gdybym cztery lata temu, wiedziała to co wiem teraz, to pewnie moje pierwsze kanadyjskie porażki nie byłyby aż tak gorzkie. Na szczęście, należę do osób, które nie lubią długo taplać się w kałuży niepowodzeń. Najważniejsze to otrzepać się, wyciągnąć wnioski i ruszać dalej!
Powodzenia! 🙂

P.S Jeżeli dodalibyście coś do listy, to piszcie w komentarzach.