Czas na zmiany!

Wiosna, według mnie, jest najlepszą porą roku na zmiany. Razem z nią czuję jak wszystko budzi się do życia. Dostaję nowego zastrzyku energii, który jest tak bardzo potrzebny po zimie. Dni robią się dłuższe, wyrównuję poziom witaminy D i nagle moja głowa zapełnia się mnóstwem pomysłów.

Cztery lata temu, na wiosnę, zamknęłam swoje dosyć poukładane życie w Polsce i postanowiłam spróbować swoich sił po drugiej stronie oceanu. Była to połowa maja, kiedy pełna nadziei i strachu wsiadałam do samolotu do Kanady. Wczoraj, kolejny raz, zapakowałam swój mały, tym razem biurowy dobytek i pożegnałam się ze współpracownikami z którymi przepracowałam ponad 3 lata. Opuściłam dosyć ciepłą posadkę w korporacji, na którą często narzekałam, ale wiele się w niej nauczyłam i dzięki niej miałam okazję przejechać Kanadę wzdłuż i wszerz. Od dzisiaj jestem na swoim, czyli zaczynam nową przygodę i spróbuję swoich sił w byciu pełnoetatowym fotografem.

Dlaczego teraz? Pomysł ten był w mojej głowie od ponad roku. Przez ten cały czas miałam świadomość jak wiele rzeczy muszę się jeszcze nauczyć i ile błędów muszę popełnić, żeby powoli małymi krokami posuwać się do przodu. Czy to oznacza, że teraz jestem w 100% gotowa? Oczywiście, że nie! Nigdy nie ma idealnego momentu. Kiedy w zeszłym roku, w październiku, rzuciłam korpokredkami, myślałam, że ten moment nadszedł właśnie wtedy. Wiedziałam jednak, że decyzja, którą wtedy podjęłam była szybka i pod wpływem emocji. Nie byłam na nią mentalnie przygotowana . Dlatego z wielką chęcią przyjęłam propozycję powrotu. Wiedziałam jednak, że powrót ten będzie tylko na pół roku. Przez ten czas powoli przygotowywałam się do kolejnego odejścia.

Przyznam szczerze, że dzisiaj czuję się tak jak cztery lata temu, kiedy wylatywałam na rok do Kanady. Nie wiem jak wszystko się ułoży i czy będę miała wystarczająco dużo wewnętrznej motywacji, żeby codziennie pracować nad swoim małym biznesem. Wiem jednak, że jest to słuszna decyzja. Najważniejsze, że mam wsparcie najbliższych mi osób. Oczywiście, zawsze na naszej drodze pojawią się ludzie, którzy będą próbowali podciąć nam skrzydła. Takich jednak staram się nie słuchać. Dla mnie mają oni zbyt mało odwagi, żeby zmienić swoje życie, więc jedyne co im pozostaje to krytyka i czarnowidztwo.

Jeżeli nie spróbuję, to nigdy nie przekonam się czy moja decyzja była słuszna. Wierzę, że jeżeli robi się coś całym sercem i jeżeli się czegoś bardzo pragnie, to prędzej czy później zobaczymy tego efekty. Trzymajcie kciuki!