Lodowaty Montreal

Dokładnie dziesięć dni temu w ramach pracy, zawitałam do Montrealu. Nie ukrywam, że na początku byłam bardzo optymistycznie nastawiona do dwunastodniowej pracy na Montreal Auto Show! Najważniejsze było dla mnie to, że dostałam nowe obowiązki, dzięki którym będę mogła sprawdzić siebie w zupełnie nowych warunkach i środowisku. Na drugim miejscu był fakt, że będę miała szansę na zwiedzanie Montrealu i pracowanie poza biurem. Uważałam też, że z Kosa będziemy mieć okazję, żeby za sobą zatęsknić.

Montreal mnie nie rozpieszcza. Temperatura odczuwalna to około -30 każdego dnia. Fakt, że przez większość czasu świeci piękne słońce, które zaprasza na mały spacer. Za każdym razem, kiedy skuszę się na małą przechadzkę, to szybko zaczynam żałować swojej decyzji. Moje oczy łzawią, nie mogę oddychać, bo po chwili mój nos zamienia się w kostkę lodu i mam wrażenie, że mózg przechodzi w stan hibernacji. Przez ostatnie dwa dni, przed pracą, wybrałam się na mały spacer, żeby porobić zdjęcia śpiącego i zimnego miasta. Pierwsze myśli jakie przebiegały mi po głowie, to czy naprawdę jestem, aż tak nienormalna, że latam o 7:30 rano z aparatem fotograficznym i robię zdjęcia ludziom, którzy ubrani na cebulkę biegną do pracy? Zamiast leżeć sobie w ciepłym łóżku, to robię zdjęcia Katedry Notre Dame, budynków na Starym Mieście i portu.

Po dwunastu godzinach pracy uświadomiłam sobie, że mój poranny spacer był jedną z lepszych rzeczy jakie mogłam zrobić. Byłam zadowolona, że zrobiłam coś dla siebie, nie straciłam dobrego światła i co najważniejsze pokonałam swojego wewnętrznego śpiocha.

Poranny, zimny, śpiący Montreal

Trochę napadało

Idealny strój na zimę w Montrealu

Trochę Starego Miasta

Ratusz Miejski