Po świętach zaczynam powoli, w głowie, podsumowywać mijający rok i myśleć o planach na kolejny. Na większe podsumowania przyjdzie jeszcze czas. Dzisiaj poczułam, że najwyższy czas powrócić do pisania bloga. Spacerując wczoraj po Toronto zachodziłam w głowę o czym napiszę po dwutygodniowej przerwie. O świętach?
Mieszkańcy każdego kraju mają swoje tradycje i zasady, które dla nowo przybyłych mogą wydawać się dziwne, śmieszne i niekiedy nie do przyjęcia. Po jakimś czasie zdajemy sobie sprawę, że jako nowo przybyli zaczynamy przyjmować niektóre zachowania, które ułatwiają nam funkcjonowanie w nowym środowisku. Myślę, że
Listopad, godzina 6:30 rano, wschód słońca. Venice Beach powoli budzi się do życia. Pierwsi biegacze, rowerzyści i surferzy zaczynają zostawiać swoje ślady na piasku. Dzień zaczyna się również dla bezdomnych. Dla wielu z nich plaża jest "domem", miejscem gdzie codziennie rano otwierają oczy i widzą
Dokładnie tydzień temu wróciłam ze słonecznej i ciepłej Kalifornii do zimnego Toronto. Przez ostatnie siedem dni przechodziłam szok termiczny. Moje oczy próbowały przyzwyczaić się do łysych drzew i zachmurzonego nieba, a głowa usiłowała przestawić się na myślenie, że zbliżająca się zima i cztery pory roku
Kolejny miesiąc i kolejny projekt w ramach Klubu Polki na Obczyźnie. Tym razem opowiadamy co takiego stało się w naszym życiu, że mieszkamy w innym kraju. Historii jest mnóstwo, każda inna. Niektóre śmieszą, a niektóre potrafią sprawić, że łza zakręci się w oku. Ale wiecie
O swoich korporacyjnych frustracjach pisałam pod koniec sierpnia. Dokładnie sześć dni później, dzień przed wakacjami, zapakowałam zabawki i zamknęłam drzwi od biura w którym spędziłam ponad 399 dni swojego życia. Balon mojej korporacyjnej cierpliwości został przebity. Do tej decyzji dojrzewałam już od kilku miesięcy, ale
Koniec roku zbliża się wielkimi krokami, a na mojej liście postanowień noworocznych ciągle nie jest zrealizowana jedna rzecz. Oczywiście obok wielu innych. Tej jednak zdecydowanie nie odpuszczę i na pewno zrealizuję w przeciągu najbliższych tygodni. Co to takiego? Przeprowadzka blogowa! Od pewnego czasu powoli staję się
Nieodłączoną częścią emigracji są pożegnania, które następują kilka dni, albo tygodni po powitaniach. Nie znam osoby, która powiedziałaby, że lubi się żegnać, wiedząc, że nie ma bliżej ustalonej daty kolejnego powitania. Ja ich nie znoszę. Mało tego nie potrafię tego robić. Każdy z nas stara
Wszystko co dobre szybko się kończy, nawet pięciotygodniowe wakacje. Jedyne co po nich pozostało to wspomnienia, aparat pełen zdjęć, trochę opalenizny i witaminy D, której mam nadzieję wystarczy przynajmniej do połowy kanadyjskiej zimy. Jeden tydzień, z pięciu, spędziłam na Krecie, gdzie byłam pewnie jedną z
Kiedy przychodzi do załatwiania spraw urzędowych zamieram. Od razu boli mnie głowa, mam sucho w gardle i jedną myśl, która kołacze się po głowie: bądź miła. A co jeżeli nie spotykamy się twarzą w twarz z urzędnikiem i nie możemy porozmawiać jak człowiek z człowiekiem?
75 postów, 322 tagi, 9 kategorii, 421 komentarzy temu powstało 6757km, czyli emigracyjne ADHD w Kanadzie. Moja przygoda z blogowaniem rozpoczęła się bardzo niewinnie i małymi krokami wpisywała się w mój kalendarz i w krew. Na początku, 6757km odwiedzała tylko rodzina, przyjaciele i najbliżsi znajomi.
Czy zastanawialiście się kiedyś jak wyglądałby Wasz kraj idealny? Od kilku tygodni temat ten chodzi mi po głowie. Odkąd wyemigrowałam do Kanady wiem, że tęsknota to cena którą trzeba zapłacić za to doświadczenie. Będąc w Kanadzie tęsknie za Polską i osobami, rzeczami które tam pozostały.
