Indian summer w Ottawie

Dopiero po dwóch latach mieszkania w Kanadzie, dotarłam do jej stolicy, czyli Ottawy, która oddalona jest o około 460 km od Toronto. Jak na Kanadę jest to rzut beretem. Po pięciu godzinach w samochodzie zostaliśmy przywitani przez piękne słońce i temperaturę 20′. Idian summer, czyli tak przez kanadyjczyków nazywana jest słoneczna, ciepła jesień, nie opuszczało nas aż do wyjazdu, żyć nie umierać! Dodam tylko, że wpis ten powstał 1,5 tygodnia po wizycie w Ottawie i po Indian summer nie ma już śladu!

Ottawa wita!

Ottawa leży na granicy prowincji Ontario i Quebec. Więkoszość mieszkańców tego miasta mówi po angielsku i francusku, w takiej kolejności następuje powitanie. Dalsza rozmowa kontynuowana jest w języku w którym nastąpiła odpowiedź. Muszę przyznać, że ściskała mnie lekka zazdrość, a z drugiej strony byłam pełna podziwu z jaką łatwością zmieniali języki.
Trzy dni w Ottawie były dosyć intensywne, staraliśmy się jednak nie dać się zwariować. Muszę przyznać, że Toronto nas ostatnio zmęczyło i każdy wypad za miasto jest na wagę złota.
Dwa czynniki, które są ważne przy zwiedzaniu zdecydowanie dopisały. Pierwszy, to wspomniania pogoda, drugi to hotel, w którym fakt, że tylko spaliśmy, ale ważne jest też, żeby mieć fajne miejsce do którego można wrócić i zebrać siły na kolejny dzień włóczenia się po mieście.
Hotel znalazłam na booking.com, od pewnego czasu jest to moja ulubiona strona do rezerowowania hoteli w Europie i Kanadzie (uwaga, nikt mi nie płaci za umieszczenie tej nazwy – a szkoda). Hotel nazywał się ByWard Blue Inn i położony był bardzo blisko tętniącej życiem części miasta, czyli marketu ByWard. Cena za noc była rozsądna. Dodatkowo w cenie mieliśmy dosyć dobre śniadania, które dawały nam energię na kilka godzin zwiedzania miasta, oprócz tego z balkonu było widać parlament. No i jak Ottawa miałaby nam się nie spodobać?

Pierwszy dzień był bardzo spokojny, polegał bardziej na rozejrzeniu się dookoła i zaplanowaniu kolejnych dwóch dni, żeby zorientować się co jest warte zobaczenia, oczywiście według naszej skali.

Na drugi dzień, po śniadaniu i krótkiej drzemce, wybraliśmy się na bieg. Jak już pewnie wspominałam, nie raz,  jest to idealna forma zobaczenia miasta w krótkim czasie. Lekkim tempem, w słońcu, z licznymi postojami na robienie zdjąć przebiegliśmy 13 km.

Parlament kanadyjski.

Rzeka Ottawa

W czasie biegu wpadliśmy rownież na Sussex Drive, żeby odwiedzić Stephana Harpera, czyli obecnego premiera Kanady. Niestety zapomnieliśmy pod jakim numerem mieszka. Doszliśmy jednak do wniosku, że jego dom na pewno zauważymy. Przecież nie da się przejść obojętnie obok Białego Domu, ani Pałacu Prezydenckiego w Warszawie. No i jakie było nasze zdziwienie, kiedy zobaczyliśmy to:

Po naszym biegowym zwiedzaniu nastąpił czas na lekkie włóczenie się po sklepach. Bardzo lubię małe zakupy na wyjazdach. Mam wtedy więcej czasu, jestem bardziej zrelaksowana i nie mam ochoty zrobić krzywdy wszystkim osobom, które kręcę mi się pod nogami. Jestem po prostu milsza i ogarnięta wyjazdową euforią. Zauważyłam też, że wtedy jestem w stanie zdecydowanie mniej kupić. Nie wiem czy mój wewnętrzny wyjazdowy spokój sprawia, że jestem bardziej rozsądna i nie kupuję impulsywnie? Moim zdecydowanym  przeciwieństwem, w tym przypadku jest Kosa, który na takich zakupach łapie wiatr w żagle i wychodzi z kilkoma siatkami, kiedy normalnie w Toronto ma alergią na chodzenie i polowanie po sklepach. Jak widać czas wolny na każdego wpływa inaczej.

Ciepły październikowy wieczór, światła, które tworzą klimat, to idealny czas na założenie statywu na placy i ruszenie na fotograficzny połów. Oto kilka efektów.

ByWard Market

Ottawa ma zdecydowanie europejski klimat. Brak szklanych budynków sprawia, że ma się większe poczucie przestrzeni.

Parlament, myśle, że jedna z najbardziej znanych budowli w Kanadzie. Trochę podobny do Big Bena w Londynie

Ostatni dzień w Ottawie poświęciliśmy na muzeum i ByWard Market, tym razem zakupy warzywne. Trochę było nam szkoda iść do muzeum skoro na dworze świeciło słońce, ale jako prawdziwi turyści podjęliśmy męską decyzję, cel: Muzeum Cywilizacji kanadyjskie Nasze chodzenie po muzeach jest dosyć specyficzne, najczęściej rozdzielamy się i idziemy w interesujących nas kierunkach. Największe wrażenie zrobiła na mnie replika kanadyjskiego miasteczka z początku XX wieku. Miałam wrażenie jakbym przeniosła się w czasie.

Wejście do muzeum przypomina maskę

Wizyta w muzeum trwała kilka godzin, szybkim tempem. Po niej wybraliśmy się jeszcze na zakupy: dynie, marchewki i inne kalafiory patrzyły na nas z każdej strony.

Wizyta w Ottawie dobiegała końca. Muszę przyznać, że trochę żałowałam tak późnego dotarcia do stolicy Kanady. Wydaje mi się, że jest ona lekko niedoceniana przez turystów, niesłusznie. Moja tąsknota za architekturą europejską zdecydowanie przybliżyła mnie do tego miasta. Następna wizyta w Ottawie zaplanowana jest na zimę na przejażdżkę na łyżwach po kanale Rideau.